- nəhayətsizlik
- is. Sonsuzluq, intəhasızlıq, axırı, sonu olmama. <Ceyranlar> incə qulaqlarını qısıb dalbadal havaya atlandıqca düzənliyin nəhayətsizliyi fonunda qəribə mənzərə yaranırdı. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
nəhayətsizlik
Look at other dictionaries:
axırsızlıq — is. 1. Sonsuzluq, nəhayətsizlik; sonu, nəhayəti olmama. 2. Nəticəsizlik, aqibətsizlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sonsuzluq — 1. is. Sonu, nəhayəti olmama; nəhayətsizlik, intəhasızlıq. Amma bu qısacıq məsafə Qulama sonsuzluq təsiri bağışladı. Ə. Ə.. 2. is. Sonsuz olma, övladı, uşağı olmama. Sadığın qardaşı da ağlamsındı, sonsuzluğun bütün ağırlığını duymuş adamlar kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəniz — is. 1. Yer kürəsinin acı duzlu su ilə örtülü olan və az çox quru ilə əhatə olunmuş böyük sahəsi, okeanın bir hissəsi; dərya. Qara dəniz. Xəzər dənizi. – Dəniz okeanların az çox təcrid edilmiş hissələridir ki, bunların özlərinin xüsusi rejimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərya — is. <fars.> 1. Dəniz. Bənzərəm bir qocaman dağa ki, dəryada durar. M. Ə. S.. Ağır ağır, bulud kimi fövclər; Gəlir, verir dərya kimi mövclər. A. S.. 2. məc. Təşbehlərdə, müqayisələrdə: hədsizlik, son dərəcə çoxluq, bolluq, tükənməzlik,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
intəhasızlıq — is. Sonsuzluq, nəhayətsizlik; sonu, axırı olmama. <Nuriyyəyə> elə gəlirdi ki, dünyada zaman, məkan deyilən şey yoxdur, bizim əqlimizin dərk edə biləcəyi əbədi bir boşluq, bir intəhasızlıq var. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
